İstanbul’da geçirdiğim günlerden sonra artik daha fazla yerimde duramaz olmuştum. Artık gitmem gerekliydi... Aylardır büyük şehirde kaybolmuş, yolculuğun, doğanın ve tırmanışın yolunu unutmuştum. Dizimdeki sakatlık beni bu şehre hapsetmişti ama içimdeki fırtınalar sele dönüp taşınca yerimde duramaz oldum ve kararı verdim; Natural Games geliyorum!

Uzun zaman aradan sonra yeniden yollarda olmak ve o açıklanamaz heyecanı yaşamak... Bu duyguyu özlemiştim... Ama bu kez heyecanım daha fazlaydı... Petzl firması tarafından bir email almıştım. Uçak bileti, konkalama, yeme içme vs bütün masraflar karşılanmak üzere davetliydim, şenliğe katılmamı rica ediyorlardı... Petzl uluslararası takım sporcu olarak Türkiye’den Roctrip ve Natural Games festivaline katılmak için yola çıkmak... Bunun anlamı büyüktü, daha önce yurtdışından bu şekilde bir destekle tırmanışa gitmemiştim. Petzl Takımı’nın uluslararası sporcusu olarak şenliğe davet edilmiştim... Profosyonel tırmanıcı olma rüyasının gerçek olması...

İstanbul’dan Marsilya’ya uçakla, sonrasında tren ve otobüs kullanarak Millau’ya ulaştım. Erwan ile tren istasyonunda buluşup, araba ile Gourge de Tarn’a geçtik. Bütün yol boyunca Roctrip hakkında konuşup, sohbet ederek hasret giderdik. Akşam yemeğinde bütün takım ile buluşup yemek, Fransız şarabı, peynir ve sonrası uzun sohbetlerle gecenin ilerleyen saatlerinde St Rome de Dolan köyüne otelimize geçip bana ayrılan odada uykuya dalmaya çalıştım.

Sabah inanılmaz bir manzara ile güne başlayarak, kahvaltı ve kahve seansları sonrası tırmanış için yola koyulurken Dave Graham uyanıyor ve bizimle gelmek istediğini söylüyor. Tabi ki hemen tırmanışa gitmek o kadar kolay değil; Dave arabasının anahtarını kaybettiğini ve bulamadığını anlatıyor. Arabanın anahtarını kayıp olduğu için bir an gözler üzerime çevriliyor;

Mümin bu kapıyı ancak sen açarsın.
Ya, şey, açarım da, burası Adana değil ki adamım...
Bmw servisini ya da kiralama ofisini arasak olmaz mı?
Yedek anahtar 3 günde mi geliyor? Neyyy?
Sen oradan bana sabun, metal şiş, bir de aliminyum folya ver. Gözün poliste olsun, çevrede kamera var mı bak bakalım?

Bmw ve yeni nesil kilit sistemi beni biraz zorlasa da tam kapıyı açarken, o an beklenen oluyor ve bil bakalım kim geldi?

Polis mi? Kaç lan, kaç çabuk?

Yok ya dur, panik olma, dün anahtar bebenin birinin cebinde kalmış, farkedince anahtarı getirmiş. Polis yok mu yani? Yok sakin...

Allah’ım sen soktun sen çıkar...

Bu kadar aksiyon yeter diyerek Dave’i bir kenara bırakarak Erwan ile tırmanışa gidiyoruz. Gouge de Tarn’da Tenesse sektöre gidip Melissa Le Nev, Nina Caprez, Florence Pinet ile buluşuyoruz. Erwan ile ısınıp, onu toplantıya gönderip günün geri kalanını dünyanın en iyi kadın tırmanıcıları ile geçiriyoruz. Adamım hayal etsene... Ben bir tanesini idare edemiyorum, şimdi üç taneler... 

Isınmayı tamamladık, şimdi sıra onlu derecelerde... Haftalardır dizim sakat diyerek tırmanış yerine serserilik yaparak, son bir haftayı ise Yüksek İşler’den aldığım Irata eğitimi sırasında tırmanış adına sadece ipte jumarla yükselerek geçirdim, on derece nereden çıktı şimdi ya? Gelde kızlara anlat bunu...
Erkeklerle takılmayıp, kızlarla yumuşak tırmanış günü geçirim niyetiyle geldim ama düştüğümüz rotaya bak... Türkiye’de olsa bahne ile kaçmak kolay ama bu kızlar adamı öldürür... Körün istediği bir göz Allah verdi üç tane süper güzel üç tırmanıcı... Şikayet edemeyeceğim için komutu veriyorum;
Sıkı al, şu on dereceyi deneyeceğim.
Irata eğitimindeki jumar egsersizleri beni toparlamış ve dizim de hiç fena değil.Rotaya sıkı denemeler yapıyoruz. Bayanlar öncelikli olduğundan Florence ilk çıkışı yapıyor ve tam kutlama için eve gitmek üzereyken Dave geliyor ve tırmanış soluksuz bir şekilde kaldığı yerden yüksek ritimde devam ediyor. Allah’ım sen kalbime mükayet ol...
Bu günlük bu kadar yeter dediğimin üstüne onlarca rotaya daha girdik ve sonunda arabayı Natural Games için kalacağımız Millau yakınlarındaki otelimize doğru sürerek kayalardan uzaklaşıyoruz. Sonunda dualarım kabul oldu ve mangal partisi bizi bekliyor. Biraz kebap hiç fena olmaz ya...

Mangal ateşi, şarap ve sohbet gecenin geç saatlerine kadar bize eşlik ediyor ve uyku her zaman ki yalan oluyor... Natural Games’e hoşgeldin...
Sabah kahve seansları ile toparlamaya çalıştığım vücudumu neyse ki öğleden sonra tırmanışa gitme fikri ile motive ediyorum. Daniel Du Lac ile yanımıza fotoğrafçı kafilesini alarak yeniden Tenesse sektöre gidiyoruz. Isınmadan Les nouvelles plantations du christ IX+/X- rotasına giriyoruz.
Ya arkadaş biraz ısınsaydık ne olurdu yani?
Didi’den cevap geliyor; Rota uzun, üzerinde ısınırsın.
O kesin de, benim ısınma yanmaya dönüşüyor, expresleri toplayıp inmek istiyorum ama izin kağıdı müdürden onay almıyor.
Tekrar dene!
Bu adamlarla da tırmanışın en çok bu yanı zor, asla pes etmiyorlar. Yapacak bir şey yok, hemen risk analizi yapıyorum;
Rota rehber kitapta 50 metre yazıyor ama bence gökyüzünde bitiyor. İlk 30 metre 7 bolttan az, geriye kalan metrelerde ise 5 bolttan daha az klip var. Yani bolt araları kalp krizine neden olur.
Emniyette dikkati kızlar tarafından dağıtılan dünya şampiyonu var.
Bir önceki denemeden hala balon gibi olan kollar ne kadar dinlenebildi acaba?
Rotayı bitirme heyecanı, bölgenin güzelliği, kayanın efsanı hattı...
Düşersem kaç metre uçarım acaba?

Bunları düşünmek bile beni heyecanlandırıyor, bir de üstüne fotoğrafçıları ekleyince saçlarda ki beyazlara birkaç tane daha ekleniyor. Düşünceleri bir kenara bırakıp rotayı tırmanmaya başlıyorum. İlk ip boyu IX+ ve istasyona klip yapıp tırmanmaya devam ediyorum ama bolt araları nasıl uzun biliyor musun? Kollarım geçen denemeden balon gibi ama hala sözümü dinliyorlar, yola devam ediyoruz. Rotanın sonlarına yakınım ama en son klip yaptığım bolta çok uzağım... Yükselmeye devam ediyorum, ediyorum ama ben yükseldikçe tansiyonum gittikçe düşüyor... Boltu geçeli dokuz metreyi aştı, diğer klibi yapacağım tutamağı görüyorum, cebe doğru uzanırken bir bakıyorum ki göğe doğru yükselmişim... Allahhh... Metrelerce uçmuşum haberim yok... Allah’tan Petzl’ın yeni çıkardığı 9.2 mm yeterince esnek ve dikkati kızlar tarfından dağılan emniyetöiye rağmen hala hayattayım. Rotanın sonlarından nerdeyse girişe kadar uçmuşum... Yazarken bile hala titriyorum... Bu kalp bu düşüşler yüzünden bir gün yerinden çıkacak ama bakalım ne zaman... Tırmanışı ve bu uzun düşüşleri o kadar özlemişim ki...










Silkelenip kendime geliyorum ve Natural Games şenlik alanına dönüyoruz. Yine geçen yıl ki gibi herşey çok etkileyici... Onbinlerce insanın ilgi gösterdiği şenlikte herkes yerini almış. Tırmanış, bisiklet, paraşüt, kano, slack line, high line, trick line...
Aşağıda linkten Natural Games hakkında detaylı bilgi alabilirsiniz.

http://www.naturalgames.fr/

Sabah erkenden kalkıp yarışma için ön sıralarda yerimizi alıyoruz. Bu yıl yeniden haberim olmadan kaydım yapılmış ve podyumdan kaçmak imkansız. Neyseki yarışma yine geçen yıl ki gibi. 5 farklı blokta 36 tane rota ve 6 saat tırmanış süresi içinde en çok rotayı bitiren 6 kişi finale yükseliyor. Bay ve bayan kategorileri olarak aynı rotalarda yarışıyoruz. Yüzün üzerinde katılımcının yarıştığı yarışma tam bir tırmanış şenliği günü gibi geçiyor. Dünya şampiyonları ile aynı rotaları birlikte tırmanmak ve sohbet ederek stres olmadan yarışmak, yarışmadan öte birlikte bir tırmanış günü havası yaratıyor. Bu yıl yarışmada şampiyonlar seli var. Yok yok herkes burada...
Her zamanki gibi otuza yakın rotayı tırmanıp, son rotalara sadece denemeler yapıyorum. Hayatta en son istediğim şey 30.000 kişinin izlediği yarışmanın finaline kalmak... Sonunda çocukları bira içmeye ikna edip, yarışmayı sonlandırıyoruz. Trick line yarışmasını izlemeye geçiyoruz ve inanılmaz bir şov bizi bekliyor...

Akşam sahneye çıkıp onbinlerce insanı selamladıktan sonra Arjantin’de gerçekleşen Roctrip’in videosunu izliyoruz. Video henüz tam olarak bitmediği için ilk dört dakikalık giriş bölümünü izliyoruz. Her zaman ki mükemmel iş çıkarmışlar...

Uzun geçen gecenin ardından kahvaltı sonrası şenlik alanına geçip, branşların final yarışmalarını izliyoruz. İnanılmaz şovlar ve dünyanın en başarılı sporcularını görebilmenin unutulmaz anını yaşıyoruz. Natural Games’in en önemli özelliği bir çok spor branşında işinde en başaralı sporcuları bir araya getirerek bu sporcuları izleme ve tanışma fırsatına sahip olabilmeniz.

Akşam tırmanış yarışması finali öncesi VIP bölümdeki parti ile ısınıp, yarışma için ön sırada yerimizi alıyoruz. Yine Tırmanış duvarı, minder, biz, bariyer ve arkamızda onbinlerce insan... İnsan tırmanış için bu kadar ilgi olması karşısında inanılmaz etkileniyor... Yarışma sonrası sporcular arasında yapılan VIP parti hafızamda unutulmaz anılarda yerini alıyor...

Öğleye doğru uyanmaya çalışıp Geremo Pauvreau ile Aix en Provence’ye duğru yola koyuluyoruz. Natural Games bu yıl da inanılmaz etkileyici ve güzel geçiyor...
Seneye yeniden gelebilmek için sabırsızlanıyorum...
Daha fazla bilgi için;

http://www.naturalgames.fr/

Petzl sayfasında ki Natural Games yazı ve fotoğraflar için;

http://www.petzl.com/en/outdoor/news/in-field/2013/07/06/another-action-packed-natural-games

Natural Games videosu;

Petzl'ın Natural Games öncesi düzenlediği CAF RocTrip Tarn videoları;